SPECIAL REPORT: Αντιμετωπίζοντας την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια!

Sat Oct 2016

Από όλα τα έμβια όντα που υπάρχουν στη γη, εκείνα που θα επιβιώσουν δεν θα είναι τα δυνατότερα αλλά όσα μπορούν να προσαρμόζονται ευκολότερα στις αλλαγές. – Δαρβίνος.

Με την οικονομική αβεβαιότητα να περιρρέει τις ζωές και τις δουλειές μας, αυτό που απασχολεί τους περισσότερους ανθρώπους και επαγγελματίες σήμερα είναι με ποιους τρόπους μπορούμε να προετοιμαστούμε οικονομικά και συναισθηματικά για ένα μέλλον που φαίνεται αβέβαιο και δεν το γνωρίζουμε.

 Τόσο η ανησυχία όσο κι η ελπίδα, μας κάνουν να εστιάζουμε την προσοχή μας έξω από τον εαυτό μας, αντί να εστιαζόμαστε μέσα μας, πράγμα που μας οδηγεί στο έλεος δυνάμεων έξω από τον έλεγχό μας.
Η κύρια ερώτηση που θα πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας είναι μια λέξη και είναι η λέξη «Πώς;». Τα «γιατί;» θα τα ρωτήσουμε, θα τα απαντήσουμε και θα τα κωδικοποιήσουμε αργότερα πολύ αργότερα. Κάθε φορά που μια κρίση, μια ταλαιπωρία ή συμφορά μας χτυπήσει την πόρτα, η ερώτηση – «κλειδί» που θα μας οδηγήσει στη λύση του προβλήματος είναι : «Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω αυτή την κατάσταση;» «Ποιες είναι οι επιλογές που έχω;»
Το να εστιάζουμε την προσοχή μας στο τι πήγε στραβά και γιατί είμαστε εδώ που είμαστε αυτή τη στιγμή, δεν βοηθά. Το να εστιαστούμε στο να βρούμε τρόπους για να επιβιώσουμε και να ανακάμψουμε είναι η πραγματική λύση στο πρόβλημα που μας ταλαιπωρεί. Είναι καθαρά θέμα εστίασης της προσοχής και της ενέργειάς μας.
Άλλωστε, σχεδόν ποτέ δεν γνωρίζουμε αν μια κατάσταση που μας συμβαίνει είναι καλή ή κακή, παρά μονάχα όταν την εξετάσουμε αναδρομικά. Αλλά ακόμα και τότε, δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι γι αυτήν γιατί η ζωή έτσι κι αλλιώς, συνεχίζεται...
Κάποτε ήταν δυο ναύτες που τα έπιναν στο μπαρ ενός λιμανιού. Μετά από κάμποσα ποτά, ο ένας άρχισε να διηγείται μια ιστορία σχετικά με το τελευταίο του ταξίδι :
«Μετά από ένα ολόκληρο μήνα στη θάλασσα, ανακαλύψαμε ότι τα κατάρτια μας ήταν καταφαγωμένα από τερμίτες! Ήταν τελείως καταστραμμένα.»
«Αυτό είναι τρομερό!» εκφώνησε ο δεύτερος ναύτης.
«Έτσι νόμισα κι εγώ στην αρχή», αποκρίθηκε ο πρώτος, «αλλά τελικά μας βγήκε σε καλό. Γιατί όπως τα κατεβάζαμε για να τα επιδιορθώσουμε, ξαφνικά μας χτύπησε ένα κύμα τόσο μεγάλο και δυνατό, που σίγουρα θα μας είχε αναποδογυρίσει αν τα ιστία μας ήταν στη θέση τους.»
«Φανήκατε τυχεροί!» απαντά ο άλλος ναύτης.
«Έτσι νόμισα στην αρχή. Επειδή όμως, είχαμε κατεβάσει τα κατάρτια μας, δεν μπορούσαμε να κυβερνήσουμε το πλοίο και ο δυνατός άνεμος μας έσπρωξε πάνω στα βράχια. Τα βράχια άνοιξαν μια μεγάλη τρύπα στο κύτος του σκάφους που ήταν αδύνατο να επιδιορθωθεί. Κι έτσι, έμεινε το πλοίο πάνω στα βράχια.»
«Αυτό κι αν είναι ατυχία!» αποκρίθηκε ο φίλος του.
«Το ίδιο σκέφτηκα κι εγώ, μόλις είδα τη ζημιά. Πάντως, κατορθώσαμε να βγούμε στη στεριά ζωντανοί, όπου βρήκαμε καταφύγιο και τροφή. Αλλά εδώ είναι το μυστήριο. Ενώ ήμασταν ναυαγοί στο άγριο αυτό μέρος, ανακαλύψαμε ένα κρυμμένο θησαυρό!»
Το μήνυμα αυτής της ιστορίας είναι πως τίποτα, μα τίποτα δεν είναι οριστικό στη ζωή αυτή. Το τέλος ενός κεφαλαίου είναι η αρχή για κάποιο άλλο! Επειδή μια συμφορά μας χτυπάει την πόρτα, αυτό δεν σημαίνει ότι η ταλαιπωρία μας θα διαιωνιστεί, ούτε ότι μέσα της δεν κρύβονται ευκαιρίες, ευλογίες και δώρα που ακόμα δεν έχουν γίνει εμφανή.
Για να επιστρέψουμε στο παρόν, η πραγματική ερώτηση για όλους μας είναι «Πως μπορούμε να προετοιμαστούμε οικονομικά και συναισθηματικά για ένα μέλλον που φαίνεται αβέβαιο και δεν το γνωρίζουμε
Το θέμα είναι πως όλα όσα βιώνουμε και όλα όσα είναι καθ΄ οδόν, κατά την άποψή μου θα επιφέρουν μια τεράστια αλλαγή στην παγκόσμια συνειδητότητα και ειδικότερα στον τρόπο που το χρήμα υπάρχει στην κοινωνία μας.
Άρα, τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτή την οικονομική αστάθεια, ανησυχία και αβεβαιότητα;
Κατ΄αρχάς, να εστιάσουμε την προσοχή μας στο πως θα βελτιώσουμε τη δική μας κατάσταση, αντί να αρχίσουμε τις κατηγορίες και την αναζήτηση ενόχων. Όπως έγραψα πιο πάνω, κάθε φορά που αλλάζουμε την εστίαση της προσοχής μας σε κάτι, αλλάζει και ο τρόπος που θα το διαχειριστούμε. Αν κατηγορούμε και αναζητούμε τους φταίχτες – κάτι που θα γίνει κάποια στιγμή – θα παραμελήσουμε θέματα που είναι σημαντικά για τη δική μας πρόοδο, ενδυνάμωση και επιβίωση. ΄Αρα, από τεχνικής φύσης, δεν μας συμφέρει να κάνουμε τώρα κάτι τέτοιο.
Κάθε κρίση γεννάει φόβο. Οι άνθρωποι θα αναζητήσουν βοήθεια μιας και βαθύτερα μέσα τους πιστεύουν ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν κι άλλο πριν βελτιωθούν. Εσείς τι μπορείτε να κάνετε μέσα από τη δική σας δουλειά, επιχείρηση, δραστηριότητες, για να βοηθήσετε τους συνανθρώπους σας ή τους πελάτες σας να αισθανθούν λιγότερο φόβο και περισσότερη αυτοπεποίθηση στον αγώνα που δίνουν για να επιβιώσουν μέσα από αυτή την κατάσταση;
Αυτό σημαίνει ότι κάθε επαγγελματίας θα πρέπει να αρχίσει να προσαρμόζει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες του έτσι ώστε να δίνουν λύσεις σε βασανιστικά ερωτήματα επιβίωσης, ανάκαμψης και κερδοφορίες που απασχολούν το μέσο άνθρωπο ή πελάτη.
Έχει σημασία να θυμάστε πως σε περιόδους οικονομικής αβεβαιότητας, οι επαγγελματίες που επιτυγχάνουν είναι εκείνοι που νοιάζονται για τον εργοδότη ή τους πελάτες τους. Γι αυτό, και κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να βρουν λύσεις στις ανάγκες και τα προβλήματά τους, εκεί που όλοι οι άλλοι αποτυγχάνουν ή αδυνατούν να το κάνουν.
Τώρα έρχεται το ψυχολογικό μέρος. Προσπαθήστε να μειώσετε τις εξαρτήσεις από υλικά αγαθά και δώστε έμφαση στη δημιουργία σχέσεων στοργής, αλληλοσεβασμού και αλληλοπροστασίας μέσα κι έξω από την οικογένειά σας.
Εστιάζοντας την προσοχή σας σε σχέσεις αγάπης και αρμονίας με τους δικούς σας ανθρώπους, θα ανακαλύψετε ότι έχετε περισσή δύναμη και αποθέματα κουράγιου για να συνεχίσετε την προσπάθεια επιβίωσης άσχετα με το οικονομικό κλίμα.
Όπως έχω πει, γράψει και ξαναγράψει, υπάρχουν δυο κυρίαρχες σχέσεις στη ζωή κάθε ανθρώπου που, ανάλογα με την ποιότητά τους, «διαστέλλουν ή συστέλλουν» τις προοπτικές και την αντοχή του για επαγγελματική ευημερία και προκοπή. Αυτές είναι : Η σχέση που έχει με το Θεό (ή για εκείνους που δεν πιστεύουν, η σχέση που έχει με τον ίδιο του τον εαυτό) και η σχέση που έχει με τους αγαπημένους του. Όσο περισσότερο υγιείς, αγαπημένες και φωτεινές είναι αυτές οι δυο σχέσεις, τόσο μεγαλύτερη η ανθεκτικότητα και η επιμονή του ανθρώπου να επιβιώσει νικηφόρα και να ανταπεξέλθει με επιτυχία στις δοκιμασίες που αντιμετωπίζει.
Τώρα είναι η στιγμή να δείξετε υπευθυνότητα. Στην Αγγλική γλώσσα ή λέξη υπευθυνότητα είναι responsibility. Αυτή είναι μια σύνθετη λέξη που αποτελείται από τις λέξεις response (ανταπόκριση) και ability (ικανότητα). Δηλαδή, «υπευθυνότητα» είναι η ικανότητα του ανθρώπου να ανταποκρίνεται στις δυσκολίες και αντιξοότητες που του παρουσιάζονται. Το αντίθετο της υπευθυνότητας είναι η κατηγόρια και η θυματοποίηση. Κάθε φορά, που ψάχνεις για φταίχτες έξω από εσένα, σε οτιδήποτε σου συμβαίνει...
Υπευθυνότητα σημαίνει «μαθαίνω από τα λάθη μου και δεν τα επαναλαμβάνω». Επίσης, σημαίνει ότι «Είμαι εξυπνότερος και καλύτερος από αυτό που το υπόλοιπο του τραπεζικού μου λογαριασμού προσπαθεί να με πείσει ότι είμαι!»
 Προσπαθήστε να γίνετε περισσότερο ευέλικτοι και «ελαστικοί». Ελαστικότητα είναι η ικανότητα ενός αντικειμένου να επανέρχεται στην αρχική του μορφή παρά τις παραμορφώσεις και πιέσεις που έχει υποστεί. Το ίδιο μπορεί να ισχύσει και για τους ανθρώπους. Αρκεί να το πιστέψετε!
Για τον άνθρωπο, η «ελαστικότητα» και η ευελιξία είναι εκείνες οι ικανότητες που θα τον κάνουν να αναρρώσει από αρρώστιες, απώλειες και τραυματισμούς στο σώμα, το πνεύμα, την ψυχή και την ...τσέπη.
Το θέμα είναι πως η «ελαστικότητα» και η ευελιξία για να φέρουν αποτέλεσμα στην καθημερινή προσωπική και εργασιακή μας ζωή έχουν ορισμένες προϋποθέσεις που είναι :
Πρώτη προϋπόθεση να δείξετε αυτοπειθαρχία : Στο να σκέφτεστε θετικά. Θετική σκέψη δεν σημαίνει ατεκμηρίωτη και επιπόλαιη αισιοδοξία, αλλά μια ρεαλιστική αντιμετώπιση των πραγμάτων μέσα από έξυπνο και ρεαλιστικό προγραμματισμό. Αυτό όμως, είναι κάτι που απαιτεί αυτο-πειθαρχία. Κάθε τι που ενέχει προσπάθεια για αλλαγή απαιτεί πειθαρχία. Δεν είναι εύκολο να σταματήσεις τις αρνητικές σκέψεις, τις σκέψεις θυμού, φόβου και ανυπομονησίας. Εκεί που στρέψεις τις σκέψεις σου εκεί θα κατευθυνθούν και οι πράξεις σου.
Δεύτερη προϋπόθεση : Να πιστέψετε στον εαυτό και τις ικανότητές σας. Να πιστέψετε ότι μπορείτε να βγείτε κερδισμένοι από τη μάχη αυτή. Η πίστη είναι η ενέργεια που κάνει πάντα θαύματα. Το ίδιο και η αμφιβολία. Οτιδήποτε πιστέψεις μεταμορφώνεται και εισχωρεί στη ζωή σου. Οτιδήποτε! Θετικό ή αρνητικό! Εσύ επιλέγεις.
Τρίτη προϋπόθεση : Αποδεχτείτε αυτό που συμβαίνει. Δεν εννοώ μοιρολατρικά. Εννοώ πως δεν μπορείτε να αλλάξετε κάτι που υπάρχει στη ζωή σας και σας βασανίζει, ούτε να απελευθερωθείτε από αυτό αν αγνοείτε για την ύπαρξή του ή αν αδιαφορείτε γι αυτό.
Η αποδοχή είναι το σημείο αναφοράς. Η αφετηρία. Πως θα αλλάξεις κάτι που δεν παραδέχεσαι ότι είναι υπαρκτό; Ναι, υπάρχει βαθιά οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση! Το θέμα δεν είναι να θρηνούμε, αλλά να αναζητούμε. Να αναζητούμε τις λύσεις και τις διεξόδους σε προσωπικό και οικουμενικό επίπεδο για να ξεπεράσουμε αυτό που συμβαίνει.
Τέταρτη προϋπόθεση : Να είστε ώριμοι αρκετά ώστε να κάνετε την αυτοκριτική σας χωρίς να ρίχνετε το τυχόν φταίξιμο ή τις ευθύνες σε τρίτους.
Πέμπτη προϋπόθεση : Να νιώσετε αυτάρκης και μέρος ενός συνόλου υποκειμένων αλληλένδετων και αλληλοϋποστηριζόμενων μεταξύ τους. Με άλλα λόγια, εδώ υπάρχει δουλειά για να κάνετε τόσο σε προσωπικό όσο και διαπροσωπικό επίπεδο, με τον εαυτό σας και με τους άλλους ανθρώπους. Δεν είστε μόνοι, αλλά πρέπει να δουλέψετε μόνοι κάποιες φορές. Με τον εαυτό σας. Παράλληλα, θα πρέπει να γίνετε περισσότερο συμπονετικοί, ανεκτικοί και συνεργάσιμοι με τους άλλους ανθρώπους μιας και όλοι «βράζουμε» στην ίδια χύτρα που λέγεται πλανήτης γη.
Έκτη προϋπόθεση : Να μπορείτε να παίρνετε δημιουργικές πρωτοβουλίες. Να μπορείτε να κάνετε την αρχή. Να είστε «μπροστάρης». Να «πιάσεις τον ταύρο από τα κέρατα» που λέει ο λαός μας. Να ψάχνετε νέους τρόπους για να κάνετε κάτι που θέλετε να φέρει νέα και καλύτερα αποτελέσματα. Όπως έχει πει κι ο Αϊνστάιν, «Παραφροσύνη σημαίνει να προσπαθείς να έχεις καλύτερα αποτελέσματα χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους και τεχνικές που μέχρι χτες χρησιμοποιούσες και δεν σου έφερναν αποτέλεσμα!»
Έβδομη προϋπόθεση : Να έχετε ηθικές αξίες. Μέρος της σημερινής κατάστασης που ζει ο πλανήτης είναι η έλλειψη δυνατών πανανθρώπινων ηθικών αξιών. Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα (έτσι όπως απαριθμούνται στις γραφές και στοel.wikipedia.org) δηλαδή: Λαγνεία, Λαιμαργία, απληστία, οκνηρία, οργή, Ζήλια και Αλαζονεία, έχουν καταστεί οι σύγχρονες «θεότητες» του «πολιτισμένου» κόσμου. Και φυσικά, πληρώνουμε το αντίτιμο των επιλογών μας.
Δεν κατέχω μαντικές ικανότητες, ούτε μπορώ να «ρίξω» τα χαρτιά, όσον αφορά για το μέλλον αυτής της χώρας και ολόκληρου του πλανήτη. Αυτό που ξέρω είναι πως είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε αυτή την άσχημη κατάσταση που όλοι έχουμε περιέλθει και η αρχή μπορεί να γίνει από τη στιγμή που θα ολοκληρώσετε το διάβασμα αυτών των γραμμών.