Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΗΡΩΑΣ!
Κάθε σου ανάσα είναι ένα κομμάτι της ζωής σου.
Μιας ζωής που φεύγει χωρίς να μπορείς να την αντικαταστήσεις.
Μιας ζωής που εδώ και μερικά χρόνια, για τους περισσότερους από εμάς, δεν είναι καλή!
Μια ζωή είναι καλή όταν την αναπολείς λίγο πριν πεθάνεις και θυμάσαι τις αναμνήσεις που σου έχει χαρίσει με ευγνωμοσύνη, συγκίνηση και μεγαλοπρέπεια ψυχής.
Γι αυτό, χρειάζεται να εκτιμάς αυτό που αφήνεις πίσω σου.
Αλλά η ζωή που ζεις σήμερα δεν είναι έτσι.
Είναι μια ζωή γεμάτη με φόβο, αβεβαιότητα, έλλειψη, αγωνία και άγχος είναι μια ζωή που δεν θέλεις να ζεις.
Είναι μια ζωή γεμάτη από απειλές, παράλογες και βίαιες απαιτήσεις, αίσθηση ήττας, ανημποριάς, αβοηθησίας, απελπισία και σκοτεινιασμένα όνειρα για ένα αβάστακτο μέλλον.
Είναι η ζωή που πλημμυρίζει το μυαλό ενός καταθλιπτικού.
Ένα μυαλό άδειο από χαρά, ελπίδα και δημιουργία.
Γιατί δεν μπορείς να εκτιμήσεις αυτό που σε πληγώνει και που δεν θέλεις να υπάρχει στη ζωή σου;
Κι αυτή τη ζωή στην έχουν επιβάλει.
Σε έχουν κάνει να μην μπορείς να την πετάξεις από πάνω σου και να ζήσεις τη ζωή που εσύ θέλεις.
Σε έχουν κάνει το θύμα ενός εγκλήματος που δεν έχεις, ούτε είχες τη δύναμη να αποφύγεις, με θύμα εσένα και το μέλλον σου.
Και τι μπορείς να κάνεις γι αυτό;
Το να το υπομένεις ζώντας μέσα στο φόβο δεν είναι λύση. Είναι ποινή.
Το να ελπίζεις ότι τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους προς το καλύτερο, ή να νομίζεις ότι θα τα αλλάξουν οι ίδιοι που μας οδήγησαν στην τραγική αυτή κατάσταση, είναι αυταπάτη.
Το να επιλέξεις να ορθώσεις παράστημα, να αντισταθείς σε όλα όσα σου επιβάλουν, χωρίς φόβο, έστω και μόνος γι αρχή, είναι ηρωισμός.
Κι ένας τέτοιος ήρωας πάντα ξεκινάει μόνος.
Γι αυτό, μη φοβηθείς. - Εγώ δεν φοβάμαι, αν αυτό σου δίνει κουράγιο.
Δεν θα αργήσουν να σε ακολουθήσουν και άλλοι.
Έστω κι αν εσύ πονέσεις πρώτος.
Γιατί ο πρώιμος πόνος είναι η πρώτη ύλη που γεννάει τους ήρωες.
Και σήμερα η Ελλάδα μας, ήρωες χρειάζεται και όχι μνημόνια!
Η ζωή σήμερα μας δίνει αυτή την ευκαιρία. Να γίνουμε ήρωες!
