Editorial

Fri Sep 2023
Editorial
Όταν ήμουν στο δημοτικό, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, στο σχολείο γράφαμε έκθεση με θέμα «Πως πέρασα το καλοκαίρι». Οι όμορφες, οι χαρούμενες, οι αγαπημένες, τρυφερές αναμνήσεις μας ξεδιπλωνόντουσαν στο χαρτί. Τώρα, αφήνω πίσω μου ένα καλοκαίρι πύρινο, λασπωμένο, ματωμένο, ντροπιαστικό. Αν ήμουν πάλι παιδάκι του δημοτικού και η δασκάλα μου ζητούσε να γράψω έκθεση πως πέρασα το φετινό καλοκαίρι, ο τίτλος της θα ήταν οι στίχοι του Σαββόπουλου, «Όλη η Ελλάδα μια ατέλειωτη παράγκα»!
Παρόλα αυτά, συνεχίζω να αγωνίζομαι κάνοντας το καλύτερο που μπορώ ανά πάσα δεδομένη στιγμή. Για το περιβάλλον, για τους συνανθρώπους μου και για τους αγαπημένους μου. Πληγώθηκα, θύμωσα, σιχάθηκα με όλα αυτά που ζήσαμε και ζούμε. Επίσης, δούλεψα, δημιούργησα, άνοιξα νέους δρόμους και κοιτάζω μπροστά, κοιτάζω ψηλά, με ευγνωμοσύνη και σοφία. Σε λίγες ημέρες θα εξαγγείλω με χαρά και υπερηφάνεια τα νέα διεθνώς πιστοποιημένα εκπαιδευτικά μου προγράμματα που στοχεύουν να βοηθήσουν όσους τα παρακολουθήσουν να ανέβουν ακόμα ένα επίπεδο στη ζωή και τη δουλειά τους.
Νοιώθω λοιπόν, ευγνωμοσύνη για όλα όσα έζησα, δημιούργησα και αφήνω πίσω μου, αλλά και σοφία μέσα από τις οδύνες που βίωσα. Κάθε χρόνο από Μάιο μέχρι Σεπτέμβρη, ζω και δουλεύω από Μυτιλήνη. Η Αθήνα, πληγωμένη αλλά ζωντανή με περιμένει και θα είμαι σε λίγο εκεί για να θυμίζω στον εαυτό μου και όλους τους καλούς ανθρώπους που υπάρχουν στη ζωή μου ότι οι καλύτερες ημέρες που μας αξίζουν δεν είναι άπιαστο όνειρο, αλλά μια υποχρέωση που όλοι έχουμε απέναντι στον εαυτό μας, το πεπρωμένο μας και την ίδια μας τη χώρα.