Τι «μαθήματα» μου χάρισε η χρονιά που φεύγει…

Mon Dec 2021
Τι «μαθήματα» μου χάρισε η χρονιά που φεύγει…
Με έκανε να συνειδητοποιήσω  πόσο γρήγορα γλιστράει η ζωή, πόσο εύθραυστη είναι και πόσο σημαντικό είναι να την εκτιμούμε και να τη ζούμε στο έπακρο.
Με έμαθε να θεραπεύω τις ρωγμές μου μέσα από καθημερινές επιλογές ευτυχισμένων εμπειριών, μικρών ή μεγάλων, σημαντικών ή ασήμαντων, που θα διαλέξω να βιώσω.
Μου δίδαξε ότι η συμπόνια, η ενσυναίσθηση και η αγάπη είναι τα καλύτερα «αντιβιοτικά» όταν η ψυχή μου πονάει.
Μου θύμισε πόσο σημαντικό είναι να λατρεύω όλους εκείνους που με αγαπούν, με τιμούν, με σέβονται και με νοιάζονται.  Δεν θα τους έχω για πάντα δίπλα μου.
Με έκανε να γίνω περισσότερο δυνατός, ανθεκτικός και μαχητικός απέναντι σε κάθε τι άδικο, αφύσικο, παράλογο, σκοτεινό και δόλιο.
Με έσπρωξε να τιμήσω και να νοιαστώ πολύ περισσότερο για το περιβάλλον που σαν ένας άνθρωπος, έχει την ανάγκη για το σεβασμό και τη φροντίδα μας.
Με χαλύβδωσε στο να προστατεύω και να σταματήσω κάθε πόνο και ταλαιπωρία σε κάθε ζώο που συναντώ στο δρόμο μου ή που μπορώ να κάνω κάτι γι αυτό έστω και από μακριά.
Με έμπνευσε να αγαπώ περισσότερο τους ανθρώπους αλλά να μην αποδέχομαι να ορθώνονται οι βίαιοι, οι παράφρονες, οι κακοποιητές κάθε λογής και οι ασύδοτοι σε βάρος των άλλων και του περιβάλλοντος.
Χαίρομαι που παραμένω άνθρωπος, που μπορώ να δακρύζω ακόμα με τον πόνο του άλλου και να χαμογελώ με τις νίκες και τις χαρές του.
Νοιώθω ευγνωμοσύνη που η ζωή μου χαρίστηκε για να με μαθαίνει πως όλα αλλάζουν και στο χέρι μου είναι να μπορώ να λειτουργώ, να παλεύω, να βγαίνω νικητής μέσα από τις αλλαγές.
Υποκλίνομαι στις στιγμές που έφυγαν, στις ημέρες που με έκαναν να γελάσω, σ’ εκείνες που με πίκραναν και σε κάθε μια εμπειρία που με διεύρυνε ψυχικά, πνευματικά και ανθρώπινα.
Τώρα, γεμάτος ελπίδα, μαχητικότητα και με γεμάτο οπλοστάσιο για τις καλές μάχες που έρχονται στέκομαι όρθιος και περιμένω τη Νέα Χρονιά και όλα όσα φέρνει μαζί της.