Πέντε "σενάρια" για τις αλλαγές
Tue Oct 2016
Όλοι σκέφτονται να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανείς δεν σκέφτεται να αλλάξει τον εαυτό του –Leo Tolstoy
Ο φόβος της αλλαγής πάντα τρόμαζε τον άνθρωπο. Κι όμως ο φόβος αυτός ξεχνιέται μόνον όταν τα οφέλη αυτού που άλλαξε γίνουν εμφανή.
Σενάριο 1
Περπατούσα στο δρόμο και στο πεζοδρόμιο υπήρχε μια τρύπα. Έπεσα μέσα. Θα πάρει μια αιωνιότητα για να ξαναβγώ.
Είναι λάθος μου.
Σενάριο 2
Περπατούσα στον ίδιο δρόμο. Έπεσα ξανά στην τρύπα. Εξακολουθεί να θέλει πολύ καιρό για να βγω.
Δεν είναι λάθος μου.
Σενάριο 3
Περπατούσα στον ίδιο δρόμο. Έπεσα ξανά στην τρύπα. Κατάντησε συνήθεια. Είναι λάθος μου. Θα βγω αμέσως έξω.
Σενάριο 4
Περπατούσα στον ίδιο δρόμο και είδα την τρύπα στο πεζοδρόμιο.
Βάδισα γύρω απ’ αυτήν.
Σενάριο 5
Περπάτησα σ’ έναν άλλο δρόμο.
(Ανώνυμος)
ü Όλες οι μεγάλες αλλαγές συνοδεύονται αναπόφευκτα από μια δόση φόβου. Φοβόμαστε την αλλαγή γιατί δεν είμαστε σίγουροι ότι θα φέρει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Όταν υπάρχει ενδεχόμενο δυσάρεστων εκπλήξεων τότε φοβόμαστε και νιώθουμε αγωνία, γιατί υπάρχει κίνδυνος να χάσουμε τον έλεγχο σ΄ αυτό το κομμάτι της ζωής μας. Το ζητούμενο όμως για σας είναι να γίνετε «κυρίαρχοι της αλλαγής», (Change Masters όπως λένε ορισμένοι), να την καλοδεχτείτε, να την αγκαλιάσετε, να πάτε με τα νερά της. Αν έχετε θέσει ξεκάθαρους στόχους αυτό θα σας βοηθήσει να δώσετε κατεύθυνση στην αλλαγή. Όταν υπάρχουν στόχοι, η αλλαγή γίνεται βάσει σχεδίου και σκόπιμα. Στο δρόμο αυτό σίγουρα θα υπάρξουν απογοητεύσεις. Αυτή είναι η φύση του παιχνιδιού. Οι απογοητεύσεις και τα πισωγυρίσματα είναι αναπόφευκτα. Τα προβλήματα και οι αλλαγές μοιάζουν με τη βροχή: Γιατί απλά συμβαίνουν. Αυτό που μπορείς να κάνεις εσύ είναι να δουλεύεις συνεχώς με τον εαυτό σου για να γίνεις καλύτερος και να αποκτήσεις περισσότερες γνώσεις στο αντικείμενο με το οποίο ασχολείσαι. Να μάθεις πράγματα γύρω από αυτό που θέλεις να αλλάξει και που σε βασανίζει. Να τολμήσεις να ξεβολευτείς. Να δεις την κατάσταση λεβέντικα. Να αποδεχτείς αυτό που δεν αλλάζει και να δουλέψεις μ΄ εκείνο που αλλάζει. ü Ταυτόχρονα, να μπορείς να αναγνωρίζεις και να παραδέχεσαι ότι μια κατάσταση άλλαξε, αντί να κάθεσαι να κλαις πάνω από το χυμένο γάλα. Σε μια τέτοια φάση, καλό θα είναι να μην αντιμετωπίζεις τη ζωή σου έτσι όπως θα ήθελες να ήταν. Να την αντιμετωπίσεις ακριβώς έτσι όπως είναι! Σήμερα ζούμε την εποχή των μεγάλων, απρόβλεπτων, διαρκών αλλαγών. Οι αλλαγές που έχουν συμβεί και εξακολουθούν να συμβαίνουν στην ανθρωπότητα τα τελευταία 15 χρόνια είναι πολύ περισσότερες από όλες τις αλλαγές που έγιναν τα τελευταία 2.000 χρόνια! Ο Δαρβίνος είπε ότι «Δεν θα επιβιώσουν τα δυνατότερα είδη, αλλά τα είδη που είναι περισσότερο έτοιμα να ανταποκριθούν στις αλλαγές». Νομίζω φίλοι μου, ότι τα τελευταία χρόνια έχουν περίτρανα αποδείξει σε όλους μας ότι έχουμε αυτή την ικανότητα. Την ικανότητα να μπορούμε να προσαρμοστούμε και να επιβιώσουμε όλων εκείνων των κοινωνικών, εργασιακών και συναισθηματικών αλλαγών που καθημερινά έρχονται στο δρόμο μας. Πόσο επίκαιροι και διαχρονικοί μου ακούγονται οι στίχοι του Κώστα Τουρνά από ένα παλιότερο τραγούδι του...
«Όπου φυσάει ο άνεμος πάω,
είμαι καλάμι, γέρνω, δεν σπάω...»
