Οι «ιώσεις» του μυαλού

Tue Oct 2016
Το μυαλό έχει τις δικές του "ιώσεις". Ακριβώς όπως και το σώμα.
Ποιες μπορεί να είναι αυτές;
Όλα εκείνα τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές αναξιότητας, κατωτερότητας, φόβου και μειωμένης αυτο-εκτίμησης και αυτο-εικόνας.
Οι ιώσεις του σώματος προκαλούν πυρετό, πονοκεφάλους και άλλες παρενέργειες. Στο σώμα. Οι "ιώσεις" του μυαλού προκαλούν αδράνεια, αναβλητικότητα, έλλειψη ενθουσιασμού, ηττοπάθεια και οδηγούν στην απομόνωση. Την κοινωνική, την οικονομική και την επαγγελματική.
Ο καλύτερος τρόπος για τις εντοπίσεις είναι να δεις πού ακριβώς βρίσκεσαι σήμερα με τη ζωή σου. Να δεις ποια είναι τα αποτελέσματά σου σε σχέση με τα όνειρα, τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις σου.
Τα αποτελέσματα ποτέ δεν λένε ψέματα!
Αν αυτό που έχεις σήμερα στη ζωή σου είναι φτωχή υγεία, προβληματικές σχέσεις, περιορισμένα οικονομικά αποθέματα, τότε ένα είναι σίγουρο.
Έχεις πολλά ακόμα να μάθεις στο να θεραπεύεις τις "ιώσεις" του μυαλού.
Αν στη ζωή σου προβληματίζεσαι σχετικά με την έλλειψη αφθονίας όλων των παραπάνω, τότε καλό είναι να αρχίσεις να δουλεύεις με τις δικές σου βαθύτερες πεποιθήσεις ("ιώσεις" του μυαλού) που σου προκαλούν αυτό το πρόβλημα που αποκαλλώ "αυτο-σαμποτάζ των ονείρων!"
Βέβαια, σε ένα μεγάλο βαθμό, όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να ισχύουν σε μια χώρα που δεν περνάει όλα όσα ζούμε εμείς εδώ στην Ελλάδα.
Παρόλα αυτά, το νόημα και το μήνυμα αυτού του κειμένου είναι ότι κάθε Έλληνας και Ελληνίδα που αγωνίζονται για μια καλύτερη ζωή, για μια ζωή χωρίς δεσμώτες των ονείρων, χωρίς πουλημένους αυθαίρετους αφεντάδες, χρειάζεται να καταβάλλει διπλάσια προσπάθεια και να προστατεύει τον εαυτό του, τα όνειρα και το πεπρωμένο του από τις "ιώσεις" του μυαλού.
ΤΑ ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ
Υπάρχουν δύο κατηγορίες υπομονής : Η παθητική και η ενεργητική.
Η παθητική υπομονή είναι όταν περιμένεις και υπομένεις, ελπίζοντας ότι κάτι θα αλλάξει από μόνο του, ή νομίζοντας ότι κάποιοι άλλοι θα κάνουν πράγματα για σένα, αγνοώντας ότι οι άλλοι θα κάνουν πράγματα για τον εαυτό τους! ...
Η ενεργητική υπομονή είναι όταν ενώ περιμένεις και υπομένεις κάποιες εξελίξεις, να δραστηριοποιείσαι ταυτόχρονα προς την επιθυμητή για σένα έκβαση.
Το να υπομένεις, να υποφέρεις και να ελπίζεις χωρίς καμιά προοπτική, σε κάνει "εύκολο στόχο" των αρπακτικών. Γίνεσαι το θήραμά τους!
Και το να είσαι θήραμα είναι η μεγαλύτερη αδικία που μπορείς να επιβάλεις στον εαυτό σου!