ΚΑΜΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΜΑΓΕΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗ ΣΤΕΡΗΣΗ!
Κι εδώ και κάμποσα χρόνια, αυτή η χώρα, αυτός ο λαός, ζουν στη στέρηση!
Στέρηση δεν σημαίνει υποχρεωτικά έλλειψη. Σημαίνει κάτι άλλο.
Στέρηση δεν είναι παρά ο φόβος ή η σκιά του φόβου επάνω σ΄ ένα παρόν που σε πνίγει και σ΄ένα μέλλον που σου ανήκει και δεν μπορείς να διακρίνεις αν είναι φωτεινό ή σκοτεινό για σένα.
Για μένα, αυτός είναι ο ορισμός της στέρησης.
Και η στέρηση είναι η μητέρα της απόγνωσης, της κατάθλιψης και της εγκατάλειψης.
Όταν η στέρηση θεμελιωθεί μέσα σου, τότε δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής.
Η μοναδική διέξοδος είναι η εκτίναξη, η έκρηξη, η αναίδεια και η αυθάδεια.
Αναίδεια σε αυτό που βίαια και ύπουλα προσπαθούν να σου επιβάλουν.
Αυθάδεια σε οτιδήποτε προσπαθούν να σε πείσουν ότι είναι νόμιμο, φυσιολογικό και απαραίτητο.
Γιατί όταν η στέρηση γίνεται συνήθεια, τότε η καταστροφή έρχεται χωρίς να την αντιληφθείς.
Αόρατα, απροσδιόριστα, ύπουλα, χαοτικά.
Και όταν το χάος καλύψει το φως, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να βρεις το δρόμο που οδηγεί σ΄εκείνο το αύριο που χρόνια ονειρευόσουν.
Γι αυτό, όρθωσε το παράστημά σου φίλε Έλληνα και φίλη Ελληνίδα!
Αν δεν το κάνεις τώρα, ετοιμάσου να μείνεις γονατισμένος για πολλά χρόνια στέρησης, αγωνίας και πόνου!
Για πάρα πολλά!
