Ένα σακί πατάτες
Tue Dec 2023
Κάποτε ένας δάσκαλος είπε σε κάθε μαθητή του να φέρει μια καθαρή πλαστική σακούλα και ένα σακί πατάτες στο σχολείο. Για κάθε πρόσωπο που αρνούνταν να συγχωρήσουν στη ζωή τους, διάλεγαν μια πατάτα, έγραφαν πάνω της όνομα και ημερομηνία και τα έβαζαν στην πλαστική σακούλα. Μερικές από τις σακούλες έγιναν αρκετά βαριές.
Μετά τους είπε να κουβαλούν αυτή τη σακούλα μαζί τους κάθε μέρα για μια βδομάδα, να τη βάζουν δίπλα στο κρεβάτι τους το βράδυ, στο αυτοκίνητο όταν οδηγούσαν, δίπλα στο θρανίο τους στο σχολείο.
Ο μπελάς του να σέρνουνε μαζί τους το σακί όπου πήγαιναν έκανε ξεκάθαρο το βάρος που κουβαλούσαν πνευματικά και πως έπρεπε να προσέχουν διαρκώς για να μην το ξεχάσουν και να το έχουν μαζί τους σε μέρη που τους προκαλούσαν αμηχανία. Όπως ήταν φυσικό, η κατάσταση της σακούλας χειροτέρεψε και κατέληξε σε μια γλίτσα που μύριζε άσχημα. Αυτό με τη σειρά του έκανε τον κάτοχό της δυσάρεστο στους γύρω. Δεν άργησαν να συμπεράνουν οι μαθητές ότι ήταν πολύ πιο σημαντικό να απαλλαγούν απ’ τις πατάτες παρά να τις κουβαλάνε όπου πήγαιναν.
Αυτή είναι μια πολύ καλή μεταφορά για το τίμημα που πληρώνουμε για να κρατάμε μέσα μας τον πόνο και τη βαριά αρνητικότητα! Πολύ συχνά νομίζουμε ότι η συγχώρηση είναι ένα δώρο στον άλλο.
Η συγχώρηση είναι καθαρά για τον εαυτό μας!
(Ιστορία ανωνύμου συγγραφέα, σε μετάφραση Μάνου Νομικού και επεξεργασία δική μου. Από την τριλογία βιβλίων μου με τίτλο "Ιστορίες που θα θυμάσαι για πάντα" από τις εκδόσεις Πύρινος Κόσμος)
