Η ζωή, οι συνθήκες, ο εαυτός μου, το σκάκι και το μυαλό!
Ο σημαντικότερος παράγων για μια ευημερούσα ζωή δεν είναι το πού γεννήθηκες, ο πλούτος της οικογένειάς σου, οι γνωριμίες σου ή το επίπεδο της εκπαίδευσής σου.
Είναι η νοοτροπία σου.
Με αυτό εννοώ την ικανότητά σου να μαθαίνεις πώς να σκέφτεσαι.
Σε όλη σου τη ζωή, οι κυβερνήσεις, το εκπαιδευτικό σύστημα, το τραπεζικό σύστημα, το οικοσύστημα των μέσων ενημέρωσης, ακόμη και οι άνθρωποι που νοιάζονται για σένα, προσπαθούσαν να σου διδάξουν τι να σκέφτεσαι, όχι πώς να σκέφτεσαι. Δεν πρέπει να επιτρέπεις στον εαυτό σου να προκληθεί ή να κατευθυνθεί από τις τυχαίες σκέψεις που σε βομβαρδίζουν καθημερινά. Πρέπει να γίνεις αρκετά προσεκτικός ώστε να σκέφτεσαι όλα αυτά που σκέφτεσαι.
Να γίνεις «ο στοχαστής της σκέψης».
Να χρησιμοποιείς το μυαλό σου αντί να χρησιμοποιείσαι από το μυαλό σου.
Επειδή είσαι σε θέση να σταματήσεις, να υπερνικήσεις τις σκέψεις σου και να τις συνειδητοποιήσεις.
Οι υγιείς άνθρωποι σκέφτονται διαφορετικά από τους άρρωστους.
Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι σκέφτονται διαφορετικά από τους καταθλιπτικούς.
Οι πλούσιοι σκέφτονται διαφορετικά από τους φτωχούς.
Μπορεί να νομίζεις ότι το σώμα και οι περιστάσεις σου ελέγχουν τις σκέψεις σου, αλλά είναι το αντίθετο.
Οι εμπνευσμένοι, εκείνοι που ευημερούν, οι ολοκληρωμένοι άνθρωποι δημιουργούν τη ζωή τους με τη δύναμη της σκέψης. Για τους περισσότερους από εμάς, μέχρι να φτάσουμε στην εφηβεία, έχουμε συνηθίσει να είμαστε θύματα των περιστάσεων.
Όταν γίνεις ο δημιουργός των σκέψεων σου, γίνεσαι ο αρχιτέκτονας της ζωής σου.
Σταμάτησε να πιστεύεις στο πεπρωμένο και την τύχη και συνειδητοποίησε ότι είσαι συν-δημιουργός της ζωής σου.
Και εκεί είναι που συμβαίνει η μεταμόρφωση!
Όπως στο σκάκι – έτσι και στη ζωή – το να γνωρίζεις απλώς τους κανόνες δεν σημαίνει ότι θα κερδίσεις το παιχνίδι. Ο αρχάριος παίζει αντιδρώντας, χωρίς στρατηγική, κοιτώντας μόνο την επόμενη κίνηση. Ο έμπειρος, όμως, σκέφτεται πολλές κινήσεις μπροστά. Δεν παίζει για να αποφύγει την ήττα· παίζει για να δημιουργήσει ευκαιρίες, να στήσει το παιχνίδι του, να ελέγξει το κέντρο.
Η ζωή μού έδειξε πως, αν θέλω να πάψω να είμαι πιόνι των εξωτερικών συνθηκών, πρέπει να γίνω ο παίκτης. Όχι απλώς να κινούμαι, αλλά να σκέφτομαι κάθε κίνηση με πρόθεση. Να μάθω να θυσιάζω το "σήμερα" για ένα καλύτερο "αύριο", όπως ένας σκακιστής θυσιάζει ένα κομμάτι για την τελική νίκη.
Στο τέλος, δεν έχει σημασία αν ξεκίνησες με όλα τα ισχυρά κομμάτια ή με λίγα. Σημασία έχει αν έμαθες να βλέπεις τη σκακιέρα ολόκληρη. Αν έγινες κυρίαρχος του παιχνιδιού σου, αντί να είσαι απλώς ένα κομμάτι πάνω της.
Και τότε η ζωή, σαν καλός αντίπαλος, σου χαμογελά γιατί σέβεται εκείνον που παίζει με ψυχή και επίγνωση.
