Για την ακεραιότητα του χαρακτήρα

Μια από τις βασικές μου αρχές είναι να μη λέω ποτέ ψέματα.

Κι αυτό γιατί όσες φορές στη ζωή μου έχω πει ψέματα στο παρελθόν, τα ξεχνούσα και μετά εύρισκα τον εαυτό μου εκτεθειμένο!

Επειδή λοιπόν, το τελευταίο πράγμα που θέλω είναι να γίνομαι ανακόλουθος, εδώ και κάμποσα χρόνια, έχω πάψει να λέω ψέματα.

Δυστυχώς, το ίδιο δεν ισχύει για πολλούς ανθρώπους, φίλους, γείτονες, συναδέλφους ή αγαπημένους μας.

Λένε ψέματα!  Λένε πολλά ψέματα!

Και τα λένε σε δυο επίπεδα.

Το πρώτο είναι στους άλλους ανθρώπους.

Το δεύτερο και πιο επικίνδυνο, είναι ότι τα λένε και προς τον ίδιο τους τον εαυτό.

Αν ο εαυτός τους τούς είχε παντρευτεί θα τους είχε χωρίσει  και η αιτία του διαζυγίου θα ήταν η απιστία λόγω ψεμάτων!

Φίλες και φίλοι,  ειλικρίνεια είναι η ικανότητα να λέμε την αλήθεια στους άλλους.  Γιατί μόνο λέγοντας την αλήθεια στους άλλους μπορεί κάποιος να χτίσει ξεκάθαρες σχέσεις.

Ακεραιότητα είναι η ικανότητα να λέμε την αλήθεια στον ίδιο μας τον εαυτό.

Όταν δεν μπορείς να παραδεχτείς ή δεν θέλεις να παραδεχτείς την αλήθεια στον εαυτό σου, καμιά αλλαγή, καμιά βελτίωση, καμιά υπέρβαση ή απελευθέρωση από κάτι που σε ταλαιπωρεί δεν είναι εφικτή.

Η ανειλικρίνεια δημιουργεί υποταγμένους και δυνάστες ενώ η ακεραιότητα γεννάει ήρωες.

Το πρώτο βήμα σε κάθε είδους απεξάρτηση και δημιουργία μιας καλύτερης πραγματικότητας και ζωής είναι η ακεραιότητα.

Του συνόλου αλλά και καθενός και κάθε μιας από εμάς!