ΕΣΥ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!

«Όταν ο άνθρωπος είναι κουρασμένος αφυπνίζονται μέσα του δαίμονες που ήσαν σε ύπνωση» – Νίτσε

Η ιστορία ξετυλίγεται μέσα από τις σελίδες της χυδαιότητας στη χώρα μας πλέον.

Της αδικίας, της παρανομίας και της παραφροσύνης!  Και όλοι εμείς το βιώνουμε!
Ξέρω ότι πονάς επειδή σε αδικούν καθημερινά.

Ξέρω ότι φοβάσαι επειδή σου παίρνουν συνέχεια όλα εκείνα που πάλεψες να αποκτήσεις.

Ξέρω ότι θυμώνεις επειδή οι δυνατοί σε κοροϊδεύουν με την  αδιαφορία τους και εκμεταλλεύονται την αδυναμία σου να πολεμήσεις το άδικο που έχει πλημμυρίσει τη ζωή σου.

Κι όταν ο άνθρωπος πονάει, φοβάται και θυμώνει η καρδιά αμύνεται.

Η πρώτη της άμυνα είναι να σκληρύνει, να παγώσει και μετά να γίνει πέτρα.

Μια καρδιά πέτρα αρχίζει να μη νιώθει όμορφα πράγματα.  Γιατί για να προφυλάξει τον εαυτό της από τον πόνο κλείνει απέξω και το καλό, το ευγενικό, το φωτεινό.

Μια καρδιά πέτρα αδιαφορεί για το διπλανό της,  εύκολα τον προδίδει και δε νοιάζεται για τον πόνο του.

Μια καρδιά πέτρα ανήκει μόνο σε ένα νεκρό  άνθρωπο.

Κι εσύ δεν είσαι νεκρός.

Μην τους κάνεις αυτή τη χάρη.

Όσο κι αν πονάς, φοβάσαι και θυμώνεις, μην κάνεις την καρδιά σου πέτρα για το διπλανό σου.

Δεν είναι αντάξιο του ήρωα που κρύβεται μέσα σου.

Μόνο όταν παλεύεις με τέρατα θα κάνεις πέτρα την καρδιά σου.

Όχι όταν είσαι με καλούς, αγνούς, πονεμένους ανθρώπους που αναζητούν μια φροντίδα, μια καλή κουβέντα, μια μικρή υποστήριξη.  Και είναι τόσοι πολλοί στις ημέρες μας!

Μη πετρώνεις την καρδιά σου στο καλό. Αυτό είναι κάτι που μόνο οι φοβισμένοι, οι δήμιοι και οι προδότες κάνουν.

Εσύ δεν είσαι τέτοιος.  Ποτέ δεν ήσουν.

Μην το κάνεις!

(Εμπνευσμένο από μια συζήτηση με κάποιο φίλο σχετικά με το πόσο απρόβλεπτες, σκληρές και αδιάφορες έχουν αρχίσει και γίνονται οι ανθρώπινες συμπεριφορές.  Ειδικά ορισμένων από εκείνους που έχουν θέσεις εξουσίας).