ΕΝΑ ΤΣΟΥΒΑΛΙ ΠΑΤΑΤΕΣ

Tue Apr 2017
ΕΝΑ ΤΣΟΥΒΑΛΙ ΠΑΤΑΤΕΣ
(Μια ιστορία για τη δύναμη της συγχώρησης)
Το να μπορούμε να συγχωρούμε είναι μια τέχνη που απελευθερώνει και που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους
σε όλα τα μέτωπα της ζωής μας!
Εκείνος που δεν έχει συγχωρήσει ποτέ στη ζωή του, έχει παραλείψει να γευθεί μια από τις υπέρτατες ηδονές της ζωής, είπε κάποτε ένας φιλόσοφος.
Τελικά τί είναι η συγχώρηση; Είναι μια αναγκαιότητα; Μήπως είναι μια λυτρωτική χειρονομία; Μήπως είναι μια εγωιστική συμπεριφορά; Μήπως είναι δείγμα αδυναμίας;
Σίγουρα φίλοι μου, συγχώρηση δεν είναι αμνησία. Συγχώρηση δεν σημαίνει ότι έχουμε ξεχάσει αυτόν που μας έκανε κάτι κακό. Συγχώρηση δεν σημαίνει ότι είμαστε αδύναμοι.
Συγχώρηση σημαίνει ότι έχουμε τη δύναμη να παραμείνουμε δυνατοί, ώστε κάθε φορά που θυμόμαστε αυτό που κάποτε μας πίκρανε, αυτή η πίκρα δεν μας πονάει και δεν μας θλίβει άλλο πια.
Η συγχώρεση είναι ταυτόχρονα μια πράξη γενναιότητας και εγωισμού. Γενναιότητας γιατί εμείς θα πρέπει να αποφασίσουμε να απελευθερωθούμε από το δηλητήριο του θυμού, του μίσους και της εκδικητικότητας που ακολουθούν κάθε αδικία που κάποιος μας έκανε.
Από την άλλη, είναι μια πράξη εγωισμού. Γιατί συγχωρώντας απελευθερωνόμαστε από όλα εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα που σαν σύγχρονοι βρικόλακες μας «ρουφούσαν» την ενέργειά μας σε οτιδήποτε καταπιανόμαστε.
Όπως και να το δεί κάποιος, η διαδικασία της συγχώρεσης είναι μια υποχρέωση που έχει προς τον εαυτό του και τους αγαπημένους του εκείνος που συγχωρεί.
Με το που συγχωρείς γίνεσαι ελεύθερος, καθαρότερος, ελαφρύτερος. Με το που συγχωρείς ανοίγουν τα μάτια της ψυχής σου σε ένα καλύτερο κόσμο. Σε μια κοινωνία με περισσότερα χρώματα. Είναι τότε που αρχίζεις να βλέπεις περισσότερα χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων. Είναι τότε που αντιλαμβάνεσαι το πραγματικό μέγεθος της δικής σου μεγαλοπρέπειας.
Κάποτε ένας δάσκαλος είπε σε καθέναν από τους μαθητές του να φέρει μια καθαρή πλαστική σακούλα και ένα σακί πατάτες στο σχολείο. Για κάθε πρόσωπο που αρνούνταν να συγχωρήσουν στη ζωή τους, διάλεγαν μια πατάτα, έγραφαν πάνω της όνομα και ημερομηνία και τα έβαζαν στην πλαστική σακούλα. Μερικές από τις σακούλες έγιναν αρκετά βαριές.
Μετά τους είπε να κουβαλούν αυτή τη σακούλα μαζί τους κάθε μέρα για μια βδομάδα, να τη βάζουν δίπλα στο κρεβάτι τους το βράδυ, στο αυτοκίνητο όταν οδηγούσαν, δίπλα στο θρανίο τους στο σχολείο.
Ο μπελάς του να σέρνουνε μαζί τους το σακκί όπου πήγαιναν έκανε ξεκάθαρο το βάρος που κουβαλούσαν πνευματικά και πως έπρεπε να προσέχουν διαρκώς για να μην το ξεχάσουν και να το έχουν μαζί τους σε μέρη που τους προκαλούσαν αμηχανία. Όπως ήταν φυσικό, η κατάσταση της σακκούλας χειροτέρεψε και κατέληξε σε μια γλίτσα που μύριζε άσχημα. Αυτό με τη σειρά του έκανε τον κάτοχό της δυσάρεστο στους γύρω. Δεν άργησαν να συμπεράνουν οι μαθητές ότι ήταν πολύ πιο σημαντικό να απαλλαγούν απ’ τις πατάτες παρά να τις κουβαλάνε όπου πήγαιναν.
Αυτή είναι μια πολύ καλή μεταφορά για το τίμημα που πληρώνουμε για να κρατάμε μέσα μας τον πόνο και τη βαριά αρνητικότητα! Πολύ συχνά νομίζουμε ότι η συγχώρηση είναι ένα δώρο στον άλλο.
Η συγχώρηση είναι καθαρά για τον εαυτό μας! Η συγχώρηση είναι μια μορφή πνευματικής εγχείρησης που κάνουμε για να αφαιρέσουμε από την ψυχή μας «όγκους και καρκινώματα» θυμού, μνησικακίας, εκδικητικότητας και αυτολύπησης.
Αν η εκδίκηση είναι «ένα πιάτο που τρώγεται κρύο», ή συγχώρηση είναι το καλύτερο εστιατόριο μέσα στο οποίο σερβίρονται οι καλύτερες λιχουδιές για την ανθρώπινη ψυχή, υπό ένα μόνον όρο.
Η είσοδος επιτρέπεται μόνο σ΄αυτούς που έχουν την απαιτούμενη γενναιότητα για να μπορέσουν να συγχωρήσουν πραγματικά.
ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ να συμμετέχετε στην ομαδική θεραπευτική συνάντηση με θέμα τη Συγχώρηση που θα γίνει το Σάββατο 22 Απριλίου και ώρες 18:00 - 20:30, με τιμή συμμετοχής €20 - Tηλέφωνο κρατήσεων 210-2512988