Γιατί κλαις;

Thu Mar 2018
Γιατί κλαις;
(Αφιερωμένο στις γυναίκες όλου του κόσμου)
«Γιατί κλαίς μαμά ;» ρώτησε το αγόρι.
«Επειδή είμαι γυναίκα.»του απάντησε.
«Δεν καταλαβαίνω,» είπε το παιδί.
Η μητέρα του το έσφιξε στην αγκαλιά της και του είπε, «κι ούτε πρόκειται να το καταλάβεις ποτέ σου.» Πιο ύστερα το παιδί ρώτησε τον πατέρα του, «Γιατί κλαίει η μαμά χωρίς να υπάρχει λόγος ;»
«Ολες οι γυναίκες κλαίνε χωρίς λόγο» ήταν η μόνη απάντηση που μπόρεσε να δώσει εκείνος.
Και το αγόρι μεγάλωσε κι έγινε άντρας, αλλά η απορία του έμεινε αναπάντητη.
Ωσπου στο τέλος τηλεφώνησε στο Θεό. Οταν ο Θεός απάντησε στο τηλέφωνο, ο άντρας πια είπε, «Κύριε, γιατί οι γυναίκες κλαίνε τόσο εύκολα ;»
Κι ο Θεός απάντησε :
«Οταν “εποίησα» τη γυναίκα, έπρεπε να γίνει κάτι το ιδιαίτερο. Εκανα τους ώμους της αρκετά δυνατούς ώστε να φέρουν το βάρος του κόσμου, αλλά και ταυτόχρονα αρκετά λεπτούς ώστε να παρέχουν άνεση.
Της έδωσα εσωτερική δύναμη για να αντέχει τις γέννες των παιδιών, αλλά και την απόρριψη που πολλές φορές τα ίδια τα παιδιά της της προσφέρουν.
Της έδωσα την αναγκαία σκληρότητα που της επιτρέπει να εξακολουθεί να προχωράει εκεί που όλοι οι άλλοι τα παρατούν, και να φροντίζει την οικογένειά της μ’ όλες της τις αρρώστιες και την κούραση, χωρίς να παραπονιέται.
Της έδωσα την ευαισθησία να αγαπά τα παιδιά της κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμα κι όταν τα ίδια την έχουν κάνει να πονέσει αφόρητα. Ομως η ίδια αυτή ευαισθησία την βοηθάει να αντιμετωπίζει τις κατακραυγές των παιδιών της και να μοιράζεται μαζί τους τις ανησυχίες και τους φόβους της εφηβικής τους ηλικίας.
Της έδωσα τη δύναμη να στηρίζει τον άντρα της όταν κάνει λάθη, και την έπλασα από την πλευρά του για να προστατεύει την καρδιά του.
Της έδωσα τη σοφία να γνωρίζει ότι ένας σωστός σύζυγος ποτέ δεν πληγώνει τη γυναίκα του, αλλά μερικές φορές δοκιμάζει τις δυνάμεις της και την αποφασιστικότητά της να στέκει δίπλα του αταλάντευτη.
Της έδωσα κι ένα δάκρυ, που να είναι αποκλειστικά δικό της, για να το χύνει οποτεδήποτε χρειάζεται. Αυτό είναι και η μοναδική της αδυναμία.
Είναι το δάκρυ για την ανθρωπότητα.»
(Κείμενο αγνώστου συγγραφέα, από το βιβλίο μου "Πνευματικές Πρωτεϊνες", διατίθεται σε ηλεκτρονική μορφή).