Τι σημαίνει υπευθυνότητα (μια ανάσα)

Fri Jan 2018
Τι σημαίνει υπευθυνότητα (μια ανάσα)
Την ημέρα που γεννήθηκες, κατά πάσα πιθανότητα υπήρχαν κάμποσοι άνθρωποι τριγύρω σου για να βοηθήσουν με τη γέννα. Η μητέρα σου ήταν εκεί, ο μαιευτήρας και μια-δυο νοσοκόμες. Άσχετα με το ποιος σε χτύπησε ελαφρά στην πλάτη μόλις άρχισες να παλεύεις για την επιβίωση στον καινούργιο σου κόσμο, εσύ πήρες μόνος σου την πρώτη σου αναπνοή. Εντελώς μόνος. Άσχετα με τη βοήθεια που δέχτηκες, εσύ πήρες αυτή την πρώτη αναπνοή. Εντελώς μόνος. Μπορεί να είχες βοήθεια αλλά αυτές οι αναπνοές ήταν δικές σου, μόνος σου τις κατάφερες. Κανένας δεν ανάπνευσε για σένα.
 
Μια ημέρα, όλοι μας θα πεθάνουμε. Αν έχεις ποτέ σταθεί δίπλα στο κρεβάτι ενός ετοιμοθάνατου ανθρώπου, ξέρεις πως άσχετα με το πόσο πολύ αγαπούσες αυτό το άτομο, άσχετα με το πόσο σφιχτά του κρατούσες το χέρι, εκείνη η τελευταία του αναπνοή ήταν μια αναπνοή που την πήρε μόνος του.
 
Άσχετα με το τι κάνουν οι άλλοι άνθρωποι για να βοηθήσουν, άσχετα από τους γιατρούς, τους βοηθούς, τα παρακάλια και τα δάκρυα όλων εκείνων που στέκονταν στο πλευρό του ετοιμοθάνατου ανθρώπου, όταν φεύγουμε, φεύγουμε μόνοι μας. Μπορεί να υπάρχουν πολλά πνεύματα που μας συνοδεύουν, εκτός από αυτούς που αφήνουμε πίσω μας στη γη, αλλά κανένας δεν μπορεί να μοιραστεί μαζί μας το δικό μας αυτό ταξίδι. Παίρνουμε μόνοι μας την πρώτη μας αναπνοή και μόνοι μας την τελευταία μας.
 
Πως είναι λοιπόν δυνατόν, στη διάρκεια της ζωής μας να περιμένουμε από κάποιον άλλο να αναπνέει για εμάς;
 
Κανένας δεν μπορεί να το κάνει αυτό. Ούτε μια αναπνοή. Ούτε καν μπορεί να το διανοηθεί κάποιος να το κάνει για μας. Κανείς δεν μπορεί να χωθεί μέσα στο σώμα μας, να νιώσει τα δικά μας συναισθήματα, να βιώσει τις δικές μας εμπειρίες, να ζήσει τους δικούς μας φόβους, να ονειρευτεί τα δικά μας όνειρα, να κλάψει με τα δικά μας δάκρια.
 
Γεννιόμαστε, ζούμε και αφήνουμε αυτή τη ζωή αποκλειστικά μονάχοι μας. Αυτό που λέμε «εαυτός» και το θεϊκό πνεύμα που τον καθοδηγεί είναι όλα όσα έχουμε. Γιατί αυτό είναι κάτι μόνον εμείς μπορούμε να το κάνουμε για τον εαυτό μας.
 
Κι αυτό είναι η υπευθυνότητα.
 
(Εμπνευσμένο από κείμενο αγνώστου συγγραφέα)